Calvijn
was van mening dat de katholieke Kerk ver verwijderd was van het geloof. Het
onderwijs van de Heilige Schrift was dat ook met de leer van het vagevuur, het
bidden tot Maria en heiligen, het celibaat en dan vooral de leer over het wezen
van het heilig avondmaal.
Hij vond
het dan ook nodig om te breken met dit verleden. Ik ben dus van mening dat
Calvijn een revolutionair was. Hiervoor zal ik in deze blogpost enkele
argumenten geven.
Slavernij
Het Jobeljaar is elk zevende jaar.
Volgens de Bijbel mogen mensen het hele Jobeljaar niet werken en moeten ze in
dat jaar hun slaven vrijlaten.[1]
Calvijn was dan ook uitgesproken
tegen de slavernij. Hij vond de slavernij onmenselijk en dat dit tegen de door
God gegeven vrijheid ingaat. Calvijn was van mening dat dit kort na de
zondvloed gebeurd is door de verdorvenheid van de mens. De orde van de
schepping is hierdoor bedorven, omdat de mensen als gelijken geschapen zijn.[2]
Dit vind hij ook terug in de
Bijbel. Zo mochten er in Israël geen slaven zijn en als er toch mensen in de
slavernij beland waren, moesten ze aan het einde van de zeven jaar vrijgelaten
worden. Dit schrijft hij in zijn commentaar op Deuteronomium. Calvijn vond dat
deze wet doelde op de uiteindelijke bevrijding van de mens.[3]
Alleen de slavernij afschaffen,
zoals de puriteinse pioniers deden in Amerika, is niet genoeg. Een slaaf zal er
voor kiezen om bij zijn meester te blijven als hij zonder kansen op straat
wordt gezet. Liefde voor de medemens houdt hierbij in dat een slaaf ook
voedsel, kleding en onderdak moet krijgen. Alleen dan kan hij werkelijk vrij
zijn.[4]
Een calvinist die zich hieraan
hield was Michiel de Ruyter, die zo’n 2500 slaven heeft bevrijd. Zij kregen
voedsel, kleding en onderdak van hem.[5]
Dit idee is revolutionair, omdat
nog niet eerder mensen op deze manier tegen de slavernij waren geweest. Calvijn
zag als eerste in dat de slavernij onmenselijk was en dat enkel de slavernij
afschaffen niet voldoende zou zijn.
Kerk en staat
Een ander revolutionair idee van
Calvijn was de scheiding tussen Kerk en staat.
De kerkelijke macht had altijd een
grote rol gespeeld in het besturen van een staat. Calvijn was hierop tegen en
wilde dit veranderen. Er moest een duidelijke scheiding komen tussen Kerk en
staat. Zijn doel hiermee was om de eigensoortigheid van de kerkelijke macht te
bewaren. Hier tot behoorde naar zijn mening vooral het recht tot
excommunicatie.
Reformatie
Zoals ik al heb gezegd zijn er ook
argumenten te geven voor het standpunt dat Calvijn een reactionair was.
Calvijn heeft zich bij de
reformatie aangesloten (dit werd in zijn tijd ook al de reformatie genoemd).
Het woord zegt al dat Calvijn een reactionair zou zijn: reformatie betekent het
streven naar het teruggaan naar de beginselen.[6]
De reformatie is een hervorming die als doel heeft dat iets wordt zoals het
was.[7]
Tegenstellingen
In dit werkstuk heeft u al gelezen
dat Calvijn het niet eens was met de gebruiken van de katholieke Kerk (de
eucharistie, het aanroepen van de Maagd Maria en van heiligen, het vagevuur,
het vormsel, het celibaat van de geestelijken enz.).
Aan de ene kant kun je zeggen dat
Calvijn wilde breken met dit verleden[8],
wat hem revolutionair zou maken.
Aan de andere kant zou je kunnen
zeggen dat Calvijn terug wilde naar de originele christelijke Kerk.
Het begin van het christendom ligt
in de prediking van Jezus en de nederdaling van de Heilige Geest. [9]
De oorsprong van de christelijke
Kerk is wanneer de apostelen het evangelie gaan verspreiden. De discipelen van
Jezus begonnen met het vormen van de eerste kerkgemeenschappen.[10]
Hier is nog geen sprake van de gebruiken waar Calvijn tegen was. Er was nog
geen paus, het vagevuur was nog niet bedacht en het vormsel werd ook nog niet
uitgevoerd.
Er zijn dus argumenten te geven
voor beide kanten van deze kwestie.
Toch voegde Calvijn nog belangrijke zaken toe aan de
originele Kerk, zoals het ideaal van de soberheid, de leer van de dubbele
predestinatie en de drie sola’s.
Om deze reden vind ik dat Calvijn een revolutionair was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten